Το πρώτο στοίχημα (από το 2010) ήταν να θεωρήσουμε όλα αυτά τα μέτρα ως αναγκαία λόγω των έκτακτων συνθηκών. Ότι δηλαδή, θα έχουν προσωρινή ισχύ και μόλις τα πράγματα βελτιωθούν, όλα θα γίνουν όπως πριν. Το σκεπτικό βασίστηκε στη θεωρία “δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική” - από το Θατσερικό δόγμα "There Is No Alternative".
Έκτοτε έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι, έχει κυλήσει πολύ αίμα, δάκρυα και ιδρώτας (που μας υποσχόταν ο Γ.Παπακωνσταντίνου), πολλή υποκρισία, πολύ γιαούρτι, πολύ ξύλο, πολύ δακρυγόνο, πολλές απολύσεις, πολλές αυτοκτονίες – μέχρι που σταματήσαμε να τις καταγράφουμε προσομοιάζοντας στην Ανατολική Γερμανία του '80 – καθώς στις πρόσφατες εκλογές επιλέξαμε τις φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις.
Πράγματι, ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΑΛΛΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ.
Υπό μια προϋπόθεση:
Ότι πρέπει να διατηρηθεί το σημερινό μαφιοζοκαπιταλιστικό μοντέλο, κατά το οποίο η αγορά είναι “ελεύθερη” (διάβαζε “αχαλίνωτη”) ΕΚΤΟΣ από τους τομείς που δεν συμφέρει τις ελίτ να είναι, πχ τραπεζικά, μιντιακά και λοιπά επιχειρηματικά καρτέλ. Εν ολίγοις, όλοι οι άλλοι πρέπει να είμαστε εν δυνάμει υπό χρεωκοπία, προκειμένου να μην χρεωκοπούν οι 3 αυτές κατηγορίες. Η αγορά πρέπει να παραμείνει αχαλίνωτη μόνο ως προς τα εργασιακά δικαιώματα. Ότι πρέπει το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού να εξακολουθήσει να κατέχει το 1% του παγκόσμιου πλούτου.
Ναι έχεις δίκιο, λαϊκίζω. Τί στατιστική είναι αυτή; Βάζουμε τους Αμερικάνους στην ίδια στατιστική με τους Κινέζους και τους Νιγηριανούς και βγάζουμε ένα μέσο όρο; Έτσι κι αλλιώς, ποτέ δε δίναμε δεκάρα για το τί συμβαίνει στα 3/4 του πλανήτη.
Οπότε, ορίστε, διορθώνω το παραπάνω στοιχείο: Το 50% των νοικοκυριών στις ΗΠΑ κατέχει το 1% του πλούτου. Εντάξει τώρα; Είδες όμως ρε παιδί μου κάτι συμπτώσεις, ε;
Το πιο αστείο είναι ότι όλο αυτό το πανηγύρι με την ΤΙΝΑ, και τα Μνημόνια πουλήθηκε στο τηλεοπτικό πανέρι ως “μεταρρύθμιση”. Είναι αυτές οι θετικά φορτισμένες λέξεις, όπως “ευέλικτος εργαζόμενος” ή “ελεύθερη αγορά” που λέγαμε πιο πάνω. Εσύ δεν θες να είσαι “ευέλικτος”; Τί θες να είσαι; Ξυλάγγουρο; Έτσι τώρα και η “μεταρρύθμιση”. Συνήθως αυτές τις θετικά φορτισμένες λέξεις είναι καλό να τις απογυμνώνεις και από το περιεχόμενό τους. Έτσι, βγαίνει ο Σαμαράς προεκλογικά και λέει “θα κάνουμε τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται ο τόπος”, χωρίς βέβαια να αναλύει περισσότερο ούτε το περιεχόμενο, ούτε την στόχευση αυτών των μεταρρυθμίσεων, πόσο δε μάλλον, τα θύματα. Λες και οι “μεταρρυθμίσεις” είναι καλό πράγμα, ανεξαρτήτως περιεχομένου. Αν η Αριστερά είχε σωστά trolls στη Βουλή θα έβγαινε κάποιος να πει στο Σαμαρά ότι οι μεγαλύτερης κλίμακας μεταρρυθμίσεις παγκοσμίως γίνανε επί της πρώτης Κομμουνιστικής ηγεσίας της Σοβιετικής Ένωσης και αργότερα επί Μάο. Αλλά πού; Αυτοί κάθονται και ακούν το Σαμαρά να quotάρει Λένιν...
Οι "μεταρρυθμιστές" λοιπόν μας έφεραν – μεταξύ άλλων – το fast track, που επιτέλους μας φέρνει πιο κοντά στο νιγηριανό μοντέλο ανάπτυξης αλλά πέρασαν και ρύθμιση κατά την οποία ο εκάστοτε υπουργός εργασίας είναι αρμόδιος να ορίζει το ύψος του κατώτατου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, παρακάμπτωντας τις διαπραγματεύσεις μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών. Μια ρύθμιση που θα έκανε κάθε βορειοκορεάτη αξιωματούχο να κοκκινίζει από ντροπή. (πηγή: http://www.efsyn.gr/?p=2100) Σημειωτέτον, αυτοί είναι οι ίδιοι τύποι που κατηγορούν την Αριστερά για κρατισμό και αντιευρωπαϊσμό και περνιούνται για υπέρμαχοι της “ελεύθερης αγοράς” έτσι;
Γίνανε και άλλα πολλά, αλλά αφενός ας μην τα πολυλέω, αφετέρου οφείλεις να τα ξέρεις και από μόνος/η σου.
Αφού κατάφεραν λοιπόν πρώτα να πείσουν τον κόσμο ότι η ψήφιση όλων αυτών των μέτρων επιβάλεται από τις συνθήκες έκτακτης ανάγκης που ζει η χώρα (για ορισμένα είπαν ότι θα είναι και προσωρινά, όπως πχ για το χαράτσι της ΔΕΗ, το οποίο λίγους μήνες μετά μονιμοποιήθηκε) τώρα περνάνε στο μεγάλο στοίχημα:
Να αποδεχτούμε τη νέα κατάσταση ως “κανονικότητα”. Πάει το παραμύθι των “έκτακτων συνθηκών”.
Πρέπει να αποδεχτούμε ως “κανονικότητα” το να έχουμε 25% ανεργία και να δουλεύουμε σε 4ωρες δουλειές των 250 ευρώ σε 3μηνο rotation ώστε να υπάρχει δίκαιη μοιρασιά της πείνας. Και να λέμε “πάλι καλά που κάποιοι παίρνουν έστω αυτά τα 586 ευρώ”. Δηλαδή τί θέλετε; Να αιματοκυλήσετε τη χώρα για 300 ψωροευρώ το μήνα; Ωραίοι πατριώτες!
“Κανονικότητα” να ζητάς για ρουσφέτι μια τρίμηνη σύμβαση με 480 ευρώ. Το “παράλογο” ήταν που ζήταγες για ρουσφέτι μια μόνιμη θέση με 1.200 ευρώ. Επ'ουδενί το ίδιο το ρουσφέτι δεν θεωρείται “παράλογο”, έτσι; Τα έλεγαν και προεκλογικά τα στελέχη της ΝΔ στο Κιλκίς (μετά το 1:30).
Εξίσου “κανονικότητα” να υπάρχουν ανά την επικράτεια 5.000 μετανάστες έγκλειστοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης (“κέντρα φιλοξενίας” είπαμε...) χωρίς επισκεπτήριο, χωρίς δίκη, χωρίς προσδιορισμένο μέγιστο χρόνο κράτησης, κρατούμενοι "υπό απέλαση" επ'αόριστον. Όχι τίποτα άλλο, να συνηθίζουμε στην ιδέα σιγά-σιγά, ιδιαίτερα οι πιο... άτακτοι.
Και επίσης είναι “κανονικότητα” να διαπομπεύεται ο κάθε ένας που συλλαμβάνεται από την αστυνομία με φωτογραφίες του στα ΜΜΕ (που πρόθυμα τις δημοσιεύουν). Ο καθένας; Όχι ο καθένας. Γιατί ευχαρίστως τα media θα δημοσιεύσουν σε ατμόσφραιρα Κολοσσαίου τις φωτογραφίες από τις οροθετικές ιερόδουλες (που σήμερα αθωώθηκαν και αποφυλακίστηκαν), αλλά θα το κάνουν για λόγους προστασίας του δημόσιας υγείας και μόνο. Ενώ για τους μπάτσους πρεζέμπορους του νομού Μαγνησίας δεν θα δούμε τις φωτογραφίες τους, καθώς εδώ δεν συντρέχει κανένας λόγος να προστατευτεί η δημόσια υγεία. Σωστά;
“Κανονικότητα” είναι το ότι οι μπάτσοι θα βασανίζουν κρατούμενους και ο πολιτικός τους προϊστάμενος πρώτα θα διαψεύδει, μετά θα απειλεί με μηνύσεις τις ευρωπαϊκές εφημερίδες που ανέδειξαν την είδηση και στο τέλος θα κάνει γαργάρα την υπόθεση, μπας και την ξεχάσουμε.
“Κανονικότητα” και το ότι θα συλλαμβάνεσαι αν βρεθούν στην κατοχή σου άδεια μπουκάλια μπύρας και θα πας για κακούργημα αν φοράς ένα κασκόλ για να φυλαχτείς από τα δακρυγόνα, αλλά θα αφήνεσαι ελεύθερος αν συλληφθείς με 60 έτοιμες εμπρηστικές βόμβες. Εφόσον είσαι φασίστας.
Και μετά από όλα αυτά, γιατί δεν είναι "κανονικότητα" το να χρεωθείς με κακούργημα (συνέργεια σε κλοπή) όταν διαμαρτύρεσαι για την κακοποίηση κλέφτη αφού εκείνος έχει ήδη ακινητοποιηθεί και συλληφθεί; Τί θες δηλαδή;
Ε λοιπόν, μέχρι τώρα δεν τα πάνε κι άσχημα. Έτσι όπως φαίνεται το πράγμα, είναι πολύ πιθανό να το κερδίσουν το στοίχημα, βασιζόμενοι στην τρομοκρατία μέσω ΜΜΕ και καταστολής που ασκούν και στο ραγιαδισμό (που ονομάζεται κατά περίπτωση "πατριωτισμός" ή "φιλότιμο"). Ούτως ή άλλως, τί είναι η “κανονικότητα” πέρα από όσα είσαι διατεθειμένος να αποδεχτείς προκειμένου να μη χαλάσεις την ησυχία σου;
Πες μου όμως τί γίνεται με εκείνα τα παιδιά που ενώ γεννιούνται "κανονικά", δεν ονειρεύονται "κανονικά";
Έκτοτε έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι, έχει κυλήσει πολύ αίμα, δάκρυα και ιδρώτας (που μας υποσχόταν ο Γ.Παπακωνσταντίνου), πολλή υποκρισία, πολύ γιαούρτι, πολύ ξύλο, πολύ δακρυγόνο, πολλές απολύσεις, πολλές αυτοκτονίες – μέχρι που σταματήσαμε να τις καταγράφουμε προσομοιάζοντας στην Ανατολική Γερμανία του '80 – καθώς στις πρόσφατες εκλογές επιλέξαμε τις φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις.
Πράγματι, ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΑΛΛΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ.
Υπό μια προϋπόθεση:
Ότι πρέπει να διατηρηθεί το σημερινό μαφιοζοκαπιταλιστικό μοντέλο, κατά το οποίο η αγορά είναι “ελεύθερη” (διάβαζε “αχαλίνωτη”) ΕΚΤΟΣ από τους τομείς που δεν συμφέρει τις ελίτ να είναι, πχ τραπεζικά, μιντιακά και λοιπά επιχειρηματικά καρτέλ. Εν ολίγοις, όλοι οι άλλοι πρέπει να είμαστε εν δυνάμει υπό χρεωκοπία, προκειμένου να μην χρεωκοπούν οι 3 αυτές κατηγορίες. Η αγορά πρέπει να παραμείνει αχαλίνωτη μόνο ως προς τα εργασιακά δικαιώματα. Ότι πρέπει το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού να εξακολουθήσει να κατέχει το 1% του παγκόσμιου πλούτου.
Ναι έχεις δίκιο, λαϊκίζω. Τί στατιστική είναι αυτή; Βάζουμε τους Αμερικάνους στην ίδια στατιστική με τους Κινέζους και τους Νιγηριανούς και βγάζουμε ένα μέσο όρο; Έτσι κι αλλιώς, ποτέ δε δίναμε δεκάρα για το τί συμβαίνει στα 3/4 του πλανήτη.
Οπότε, ορίστε, διορθώνω το παραπάνω στοιχείο: Το 50% των νοικοκυριών στις ΗΠΑ κατέχει το 1% του πλούτου. Εντάξει τώρα; Είδες όμως ρε παιδί μου κάτι συμπτώσεις, ε;
Το πιο αστείο είναι ότι όλο αυτό το πανηγύρι με την ΤΙΝΑ, και τα Μνημόνια πουλήθηκε στο τηλεοπτικό πανέρι ως “μεταρρύθμιση”. Είναι αυτές οι θετικά φορτισμένες λέξεις, όπως “ευέλικτος εργαζόμενος” ή “ελεύθερη αγορά” που λέγαμε πιο πάνω. Εσύ δεν θες να είσαι “ευέλικτος”; Τί θες να είσαι; Ξυλάγγουρο; Έτσι τώρα και η “μεταρρύθμιση”. Συνήθως αυτές τις θετικά φορτισμένες λέξεις είναι καλό να τις απογυμνώνεις και από το περιεχόμενό τους. Έτσι, βγαίνει ο Σαμαράς προεκλογικά και λέει “θα κάνουμε τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται ο τόπος”, χωρίς βέβαια να αναλύει περισσότερο ούτε το περιεχόμενο, ούτε την στόχευση αυτών των μεταρρυθμίσεων, πόσο δε μάλλον, τα θύματα. Λες και οι “μεταρρυθμίσεις” είναι καλό πράγμα, ανεξαρτήτως περιεχομένου. Αν η Αριστερά είχε σωστά trolls στη Βουλή θα έβγαινε κάποιος να πει στο Σαμαρά ότι οι μεγαλύτερης κλίμακας μεταρρυθμίσεις παγκοσμίως γίνανε επί της πρώτης Κομμουνιστικής ηγεσίας της Σοβιετικής Ένωσης και αργότερα επί Μάο. Αλλά πού; Αυτοί κάθονται και ακούν το Σαμαρά να quotάρει Λένιν...
Οι "μεταρρυθμιστές" λοιπόν μας έφεραν – μεταξύ άλλων – το fast track, που επιτέλους μας φέρνει πιο κοντά στο νιγηριανό μοντέλο ανάπτυξης αλλά πέρασαν και ρύθμιση κατά την οποία ο εκάστοτε υπουργός εργασίας είναι αρμόδιος να ορίζει το ύψος του κατώτατου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, παρακάμπτωντας τις διαπραγματεύσεις μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών. Μια ρύθμιση που θα έκανε κάθε βορειοκορεάτη αξιωματούχο να κοκκινίζει από ντροπή. (πηγή: http://www.efsyn.gr/?p=2100) Σημειωτέτον, αυτοί είναι οι ίδιοι τύποι που κατηγορούν την Αριστερά για κρατισμό και αντιευρωπαϊσμό και περνιούνται για υπέρμαχοι της “ελεύθερης αγοράς” έτσι;
Γίνανε και άλλα πολλά, αλλά αφενός ας μην τα πολυλέω, αφετέρου οφείλεις να τα ξέρεις και από μόνος/η σου.
Αφού κατάφεραν λοιπόν πρώτα να πείσουν τον κόσμο ότι η ψήφιση όλων αυτών των μέτρων επιβάλεται από τις συνθήκες έκτακτης ανάγκης που ζει η χώρα (για ορισμένα είπαν ότι θα είναι και προσωρινά, όπως πχ για το χαράτσι της ΔΕΗ, το οποίο λίγους μήνες μετά μονιμοποιήθηκε) τώρα περνάνε στο μεγάλο στοίχημα:
Να αποδεχτούμε τη νέα κατάσταση ως “κανονικότητα”. Πάει το παραμύθι των “έκτακτων συνθηκών”.
Πρέπει να αποδεχτούμε ως “κανονικότητα” το να έχουμε 25% ανεργία και να δουλεύουμε σε 4ωρες δουλειές των 250 ευρώ σε 3μηνο rotation ώστε να υπάρχει δίκαιη μοιρασιά της πείνας. Και να λέμε “πάλι καλά που κάποιοι παίρνουν έστω αυτά τα 586 ευρώ”. Δηλαδή τί θέλετε; Να αιματοκυλήσετε τη χώρα για 300 ψωροευρώ το μήνα; Ωραίοι πατριώτες!
“Κανονικότητα” να ζητάς για ρουσφέτι μια τρίμηνη σύμβαση με 480 ευρώ. Το “παράλογο” ήταν που ζήταγες για ρουσφέτι μια μόνιμη θέση με 1.200 ευρώ. Επ'ουδενί το ίδιο το ρουσφέτι δεν θεωρείται “παράλογο”, έτσι; Τα έλεγαν και προεκλογικά τα στελέχη της ΝΔ στο Κιλκίς (μετά το 1:30).
Εξίσου “κανονικότητα” να υπάρχουν ανά την επικράτεια 5.000 μετανάστες έγκλειστοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης (“κέντρα φιλοξενίας” είπαμε...) χωρίς επισκεπτήριο, χωρίς δίκη, χωρίς προσδιορισμένο μέγιστο χρόνο κράτησης, κρατούμενοι "υπό απέλαση" επ'αόριστον. Όχι τίποτα άλλο, να συνηθίζουμε στην ιδέα σιγά-σιγά, ιδιαίτερα οι πιο... άτακτοι.
Και επίσης είναι “κανονικότητα” να διαπομπεύεται ο κάθε ένας που συλλαμβάνεται από την αστυνομία με φωτογραφίες του στα ΜΜΕ (που πρόθυμα τις δημοσιεύουν). Ο καθένας; Όχι ο καθένας. Γιατί ευχαρίστως τα media θα δημοσιεύσουν σε ατμόσφραιρα Κολοσσαίου τις φωτογραφίες από τις οροθετικές ιερόδουλες (που σήμερα αθωώθηκαν και αποφυλακίστηκαν), αλλά θα το κάνουν για λόγους προστασίας του δημόσιας υγείας και μόνο. Ενώ για τους μπάτσους πρεζέμπορους του νομού Μαγνησίας δεν θα δούμε τις φωτογραφίες τους, καθώς εδώ δεν συντρέχει κανένας λόγος να προστατευτεί η δημόσια υγεία. Σωστά;
“Κανονικότητα” είναι το ότι οι μπάτσοι θα βασανίζουν κρατούμενους και ο πολιτικός τους προϊστάμενος πρώτα θα διαψεύδει, μετά θα απειλεί με μηνύσεις τις ευρωπαϊκές εφημερίδες που ανέδειξαν την είδηση και στο τέλος θα κάνει γαργάρα την υπόθεση, μπας και την ξεχάσουμε.
“Κανονικότητα” και το ότι θα συλλαμβάνεσαι αν βρεθούν στην κατοχή σου άδεια μπουκάλια μπύρας και θα πας για κακούργημα αν φοράς ένα κασκόλ για να φυλαχτείς από τα δακρυγόνα, αλλά θα αφήνεσαι ελεύθερος αν συλληφθείς με 60 έτοιμες εμπρηστικές βόμβες. Εφόσον είσαι φασίστας.
Και μετά από όλα αυτά, γιατί δεν είναι "κανονικότητα" το να χρεωθείς με κακούργημα (συνέργεια σε κλοπή) όταν διαμαρτύρεσαι για την κακοποίηση κλέφτη αφού εκείνος έχει ήδη ακινητοποιηθεί και συλληφθεί; Τί θες δηλαδή;
Ε λοιπόν, μέχρι τώρα δεν τα πάνε κι άσχημα. Έτσι όπως φαίνεται το πράγμα, είναι πολύ πιθανό να το κερδίσουν το στοίχημα, βασιζόμενοι στην τρομοκρατία μέσω ΜΜΕ και καταστολής που ασκούν και στο ραγιαδισμό (που ονομάζεται κατά περίπτωση "πατριωτισμός" ή "φιλότιμο"). Ούτως ή άλλως, τί είναι η “κανονικότητα” πέρα από όσα είσαι διατεθειμένος να αποδεχτείς προκειμένου να μη χαλάσεις την ησυχία σου;
Πες μου όμως τί γίνεται με εκείνα τα παιδιά που ενώ γεννιούνται "κανονικά", δεν ονειρεύονται "κανονικά";
RSS Feed